ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΑΗΛ

ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΑΗΛ (Ο ΠΑΝΟΡΜΙΤΗΣ)

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΤΑΞΙΑΡΧΟΥ ΤΟΥ ΠΑΝΟΡΜΙΤΗ   Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ ο Πανορμίτης Στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Ρόδου και Μικρασιατικών ακτών, υπάρχει ένα μικρό νησί, η Σύμη. Στη νοτιοδυτική πλευρά του νησιού, εις ένα απάνεμο όρμο, (Πάνορμο) βρίσκεται η ιστορική Μονή του Ταξιάρχου Μιχαήλ του Πανορμίτου. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα προσκυνήματα της Δωδεκανήσου με πανελλήνια και πανορθόδοξη ακτινοβολία. Η ονομασία του όρμου Πάνορμος, στην οποία οφείλει το όνομά του το μοναστήρι, έχει αρχαία προέλευση. Για την ετυμολογία είναι πιθανές δύο εκδοχές η μία σχετική με τον όρμο (πάν -όρμος) και η άλλη με την ερημική τοποθεσία (παν -ερμος) όπου κτίσθηκε η Μονή. Στη Σύμη εκτός από τον Πανορμίτη, υπάρχουν άλλα οκτώ μοναστήρια, αφιερωμένα στον Ταξιάρχη Μιχαήλ που αντιστοιχούν στα εννέα αγγελικά τάγματα. Αυτά είναι οι Άγγελοι, οι Αρχάγγελοι, οι Θρόνοι, οι Δυνάμεις, οι Αρχές, οι Κυριότητες, οι Εξουσίες, τα Χερουβίμ και τα Σεραφείμ.   Η λαϊκή παράδοση συνδέει την ίδρυση της Μονής του Πανορμίτη με την ευλάβεια του συμιακού λαού. Αναφέρεται το όνομα μιας θεοφοβούμενης γυναίκας της Μαριώς του Πρωτενιού, που βρήκε σκάβοντας το χωράφι της στον Πάνορμο ένα μικρό εικόνισμα του Μιχαήλ του Πανορμίτη στη ρίζα ενός σχίνου. Την μετέφερε στο σπίτι της και την τοποθέτησε ανάμεσα στα άλλα εικονίσματά της. Την επόμενη όμως το εικονισματάκι εξαφανίστηκε. Πηγαίνοντας ξανά στον Πάνορμο το βρήκε πάλι στο ίδιο σημείο. Το ξαναπήγε στο σπίτι της και αυτή τη φορά εξαφανίστηκε. Λύπη την κατέλαβε. Στον ύπνο της εμφανίστηκε ο ίδιος ο Αρχάγγελος «λαμπροφορών και απαστράπτων» και της εξέφρασε την επιθυμία του να μείνει στον Πάνορμο. Η ευσεβής γυναίκα την άλλη μέρα πήγε στον πνευματικό της και εκείνος τη συμβούλευσε να κτίσει ένα εκκλησάκι στον τόπο όπου βρήκε το εικόνισμα. Το 1806, ο σουλτάνος Σελίμ, εξέδωσε φιρμάνι, μετά από παράκληση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, με το οποίο προστατευόταν το μοναστήρι και η περιουσία του από οιαδήποτε «έξωθεν επέμβαση», αυθαιρεσίες οργάνων, ή παραγόντων του ίδιου του Οθωμανικού κράτους. Σπουδαία ήταν η ενίσχυση του μοναστηριού στην Ελληνική Επανάσταση όπως αναφέρει η συμιακή παράδοση. Υπάρχει έγγραφο των Συμαίων προς τον Ιωάννη Καποδίστρια (15 Δεκεμβρίου 1830) στο οποίο γίνεται λόγος για παροχή οικονομικής ενίσχυσης 7.000 γρόσια .Αναφέρονται οι στενοί δεσμοί του μοναστηριού με τους Υδραίους και τον Ανδρέα Μιαούλη, η οικογένεια του οποίου συνδεόταν με τον ηγούμενο Νεόφυτο Β΄.     Η Ι.Μ. Ταξιάρχου Μιχαήλ του Πανορμίτη Ο σημερινός ναός του Πανορμίτη είναι αφιερωμένος στον Αρχάγγελο Ταξιάρχη Μιχαήλ, που έχει σχήμα μονόκλιτης βασιλικής, είναι διπλός σταυρεπίστεγος και σχηματίζει εσωτερικά δύο σταυροθόλια. Ο περίφημος συμαίος αγιογράφος Νεόφυτος φαίνεται ότι έχει φιλοτεχνήσει ένα μεγάλο μέρος του Πανορμίτη. Στη δεξιά πλευρά του ναού είναι τοποθετημένο στον τοίχο το εικονοστάσι με την μεγάλη εικόνα του Πανορμίτη τον πιο πολύτιμο θησαυρό του μοναστηριού και ολόκληρης της Σύμης. Από επιγραφή που υπάρχει στη θαυματουργή ολόσωμη εικόνα του Πανορμίτη μαρτυρείται ότι ασημώθηκε το 1724 από τον Ιωάννη Πελοποννήσιο με έξοδα των καπεταναίων, του κλήρου και της κοινότητας Σύμης. Μπροστά στο θαυματουργό εικόνισμα που συγκεντρώνει το σεβασμό, τις προσδοκίες και τις ελπίδες του πιστού λαού είναι κρεμασμένα πλήθος αφιερώματα.

ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΤΟΥ ΠΑΝΟΡΜΙΤΗ

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΜΕ ΤΗ ΧΗΝΑ Στο Μουσείο της Μονής Πανορμίτη υπάρχει ένα χαρακτηριστικό αφιέρωμα, μια ασημένια χήνα που αναφέρεται σε ένα ανάλογο περιστατικό, που συνέβη τον περασμένο αιώνα. Είχε σύμφωνα με την παράδοση προσεγγίσει ένα καράβι με Έλληνα καπετάνιο και τουρκικό πλήρωμα. Σαν ξεκίνησε το καράβι να φύγει στάθηκε αδύνατο να βγει έξω απ το λιμάνι, τότε ο πλοίαρχος ρώτησε τους άνδρες του πληρώματος εάν κανείς είχε πάρει τίποτα απ το μοναστήρι και ο Πανορμίτης τους εμπόδισε να φύγουν και εκείνοι του ομολόγησαν ότι έσφαξαν μια χήνα και την έφαγαν. Μόνο αφού έταξαν ασημένια τη χήνα κατάφεραν να βγουν έξω απ το λιμάνι. Αυτή είναι η μικρή αλλά εύγλωττη μαρτυρία της ασημένιας χήνας, που βρίσκεται στο Μουσείο του Πανορμίτη.   ΙΑΣΗ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ   Μία Κυριακή ήρθε στο μοναστήρι ένας παππούς για να βαπτίσει το εγγονάκι του. Μας ανέφερε το θαύμα που έγινε στον εξάχρονο γιό του , ο οποίος ξαφνικά έμεινε παράλυτος. Έτρεχε στους γιατρούς αλλά εκείνοι δεν μπορούσαν να το βοηθήσουν. Απελπισμένος βρέθηκε στον Αρχάγγελο στον Πανορμίτη. Ήταν το 1974 με την εισβολή στην Κύπρο. Κάθε μέρα έκαναν και μία λειτουργία στον Ταξιάρχη και τον παρακαλούσαν με πολύ θερμή πίστη να δώσει την υγεία στο βασανισμένο αυτό παιδάκι. Στην έβδομη λειτουργία το παιδάκι σηκώθηκε μέσα στη Εκκλησία και περπάτησε. Με δάκρυα χαράς και ευγνωμοσύνης ευχαρίστησαν τον Κύριο διότι δια των πρεσβειών του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, χάρισε την υγεία στο παράλυτο παιδί. Ο πατέρας του μετά το θαύμα έκτισε ναύδριο προς τιμήν του Αγίου Νικολάου, το όνομα του οποίου έφερε το παιδί, και έδωσε στην κόρη του το όνομα Μιχαλίτσα.   ΙΑΣΗ ΤΥΦΛΟΥ ΒΟΥΤΗΧΤΗ   Ένας Καλύμνιος σφουγγαράς πριν 60 περίπου χρόνια, σύμφωνα με τη διήγηση του γιού του ιεροψάλτη στον Άγιο Βασίλειο Πειραιά, έχασε την όρασή του. Οι Καλύμνιοι όπως είναι γνωστό, τιμούν πάρα πολύ και ευλαβούνται τον Αρχάγγελο Μιχαήλ τον Πανορμίτη. Έτσι ο Καλύμνιος αυτός βουτηχτής προσευχόταν και παρακαλούσε τον Άγιο να του χαρίσει το φως του και να βλέπει όπως πρώτα. Επειδή όμως το θαύμα δεν γινόταν, επιβιβάστηκε σε ένα καΐκι και ήλθε στο μοναστήρι του Πανορμίτη πιστεύοντας ότι εάν πήγαινε στο σπίτι του, ο άγιος θα εισάκουε την παράκλησή του. Μόλις το καΐκι μπήκε στον όρμο του Πανορμίτη άνοιξαν τα μάτια του. Τότε ο άνθρωπος αυτός έπεσε στην θάλασσα κι έφτασε στη μονή κολυμπώντας, για να προσκυνήσει τη χάρη του και να τον ευχαριστήσει.        ΕΠΙΣΚΕΥΗ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟΥ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΤΛΑΝΤΙΚΟ   Διηγείται ένας προσκυνητής της Ιεράς Μονής, πιλότος στο επάγγελμα: "Πριν μερικά χρόνια, όταν ήμουν νέος στο επάγγελμα, εκτελούσα πτήση Αθήνα-Αμερική. Πάνω από τον Ατλαντικό συνέβη μια μηχανική βλάβη που δεν μπορούσα να την διορθώσω. Τρομαγμένος ζήτησα από τους επιβάτες να προσευχηθούν ο καθένας στον αγαπημένο του άγιο, γιατί βρισκόμασταν σε μεγάλο κίνδυνο και δεν υπήρχε εκεί κοντά στεριά για αναγκαστική προσγείωση. Μετά από λίγο βλέπω κάποιον νέο να επιδιορθώνει την βλάβη με δεξιοτεχνία και γρήγορες κινήσεις. Κοιτάζω καλύτερα και μένω εμβρόντητος: ο νέος είχε φτερούγες! Σκέφτηκα πως ήταν ο φύλακας άγγελός μου. Μια ανεξήγητη δύναμη με κράτησε και δεν λιποθύμησα. Έπειτα από λίγο εξαφανίστηκε και διαπίστωσα με ανομολόγητη χαρά ότι το αεροπλάνο δεν είχε κανένα απολύτως πρόβλημα! Έσπευσα και το ανακοίνωσα στους επιβάτες... Τότε με πλησίασε κάποια κυρία που είπε με σεμνότητα και ενώπιον όλων: -Αυτός που είδες, παλικάρι μου, δεν ήταν ο φύλακας άγγελός σου αλλά ο Αρχάγγελος Μιχαήλ ο Πανορμίτης. Εγώ κατάγομαι από την Σύμη και αυτόν παρακάλεσα. Έτσι, λοιπόν, συνεχίζει ο πιλότος, φτάνοντας τώρα εδώ και βλέποντας την εικόνα του Αρχαγγέλου, πέρασαν αστραπιαία στο μυαλό μου όλες εκείνες οι δραματικές στιγμές και από την χαρά μου λιποθύμησα... Από το βιβλίο Από τα θαύματα του Πανορμίτη Ι.Μ. Χατζηφώτη     ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΠΙΣΤΩΝ   Η «Φωνή της Ορθοδοξίας αναζήτησε αξιόπιστους μάρτυρες θαυμάτων του Ταξιάρχου Μιχαήλ όπου από άλλα μέρη άφηναν οι προσκυνητές τις προσφορές τους ή τα στοιχεία τους ή και χρήματα ακόμη και αυτά έφταναν στον προορισμό τους, και κατέγραψε τις μαρτυρίες τους: α'. Ο αιδεσιμότατος π. Χαράλαμπος Χαμοσφακίδης, εφημέριος του Ιερού Ναού Γ.Ο.Χ. Αγ. Τριάδος Ροδοπόλεως, όταν ήταν ακόμη λαϊκός το Ι984 έριξε στον ποταμό Σαιντ Λώρενς (ο οποίος εκβάλλει στον Ατλαντικό) από το Μόντρεαλ του Καναδά, μαζί με άλλους ομογενείς, μπουκάλια που περιείχαν λίγα χρήματα και τα στοιχεία των ομογενών. Μετά από αυτά ο π. Χαράλαμπος επέστρεψε στην Ελλάδα, οι ομογενείς όμως, οι οποίοι παρέμειναν στο Μόντρεαλ, τον ειδοποίησαν ότι έλαβαν απάντηση από την Ι. Μονή Πανορμίτου, ότι οι προσφορές τους έφτασαν στον προορισμό τους! β'. Πριν ένα χρόνο ο π. Χαράλαμπος μετέβη στην Ιερά Μονή Πανορμίτου για προσκύνημα. Την ημέρα εκείνην είδε να εισέρχεται στον λιμενίσκο της Μονής ένα μικρό ομοίωμα πλοίου από φελιζόλ. «Το είχε φτιάξει ένα παιδί από το Αίγιο και είχε βάλει μέσα ονόματα, τα στοιχεία του και ένα χιλιάρικο», καταθέτει στην Φωνή της Ορθοδοξίας ο π. Χαράλαμπος. γ'. Ο κ. Νικόλαος Σταυρόπουλος, ενορίτης του Ιερού Ναού Γ.Ο.Χ. Αγίας Τριάδος Ροδοπόλεως έριξε στην θάλασσα, περίπου στο μέσο της διαδρομής Πειραιά-Αίγινας, ένα μεταλλικό δοχείο (τενεκέ) ελαιόλαδου, την Μεγάλη Παρασκευή του 1972. Επάνω στο δοχείο είχε αναγράψει τα στοιχεία του. Είκοσι μέρες αργότερα έλαβε απάντηση από την Ιερά Μονή Πανορμίτου ότι το δοχείο το ανέσυραν δύο ψαράδες από τη θάλασσα και το παρέδωσαν στη Μονή.