Ο ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΦΙΛΟΥΜΕΝΟΣ (+1979)

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΦΙΛΟΥΜΕΝΟΣ (+1979)

Η Εικόνα του Αγίου Φιλουμένου στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου Βόλου

Του Πρωτοπρ. Θεοδώρου Μπατάκα. 

§           Η εποχή μας, αγαπητοί μου, χαρακτηρίζεται από την πολύμορφη κρίση, την αγωνία, την ταραχή, την υπέρμετρη μέριμνα και την απομάκρυνση του ανθρώπου από το δρόμο του Θεού.  Σε τέτοιους καιρούς ο Θ έτεινε χείρα βοηθείας στην ανάγκη των πλασμάτων του και ευδόκησε να αναδείξει, ως νέο μεσίτη και πρεσβευτή τον Νέο Ιερομάρτυρα Φιλούμενο, τον Κύπριο, του οποίου τη μνήμη εορτάζει η Εκκλησία μας αύριο.

§          Ο Άγ. Φιλούμενος ήταν γέννημα και θρέμμα της Κύπρου και καταγόταν από το χωριό Ορούντα. Γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1913 στη Λευκωσία. Από μικρό παιδί ζούσε ζωή οσιακή, αφού οι ευλαβείς γονείς του Γεώργιος και  Μαγδαλινή Χασάπη και η ευλογημένη γιαγιά του Αλεξάνδρα τον μύησαν από πολύ νωρίς  στη νηστεία, στον τακτικότατο εκκλησιασμό, στη μελέτη της Αγ. Γραφής και των βίων των Αγίων.

§           Ιδιαίτερα του άρεσε να διαβάζει τον βίο του Αγ. Ιωάννου του Καλυβίτου, του οποίου η βιοτή τόσο τον είχε θέλξει, ώστε άναψε μέσα του την επιθυμία της ολοκληρωτικής αφιερώσεως στο Θεό. Έτσι, όταν ήταν μόλις 14 χρόνων, έφυγε, μαζί με τον δίδυμο  αδελφό του για το μοναστήρι του Σταυροβουνίου της Κύπρου. Εκεί παρέμεινε για πέντε χρόνια κάνοντας υπακοή στον Ηγούμενο και τους πατέρες της Μονής και εντρυφώντας στις αρετές της κατά Θεόν μοναχικής ζωής.

§          Στη συνέχεια το Πανάγιο Πνεύμα τον οδήγησε στη Αγία Πόλη των Ιεροσολύμων, όπου εντάχτηκε στην Αγιοταφική Αδελφότητα. Ως μοναχός ζούσε με πολλή άσκηση, αυστηρή νηστεία, με ακρίβεια στην τέλεση των Ι. ακολουθιών, την ελεημοσύνη, τη μελέτη,  την υπακοή και τη διακονία του συνανθρώπου.

§          Κατά την παραμονή του στους Αγ. Τόπους, ο άγιος υπηρέτησε με αυτοθυσία ως ηγούμενος σε πολλά προσκυνήματα, με τελευταίο το Φρέαρ του Ιακώβ, όπου εκεί τον αξίωσε ο Θεός  να λάβει και του μαρτυρίου τον στέφανο.


Ο Αρχιμ. Φιλούμενος            Το άφθαρτο λείψανο του Αγίου Ιερομάρτυρα Φιλουμένου

§        Στις 29 Νοεμβρίου του 1979 είχε πολλή βροχή, αστραπές, βροντές, χαλασμός Κυρίου όλη τη μέρα. Τότε, βρήκαν την ευκαιρία κάποιοι φανατικοί Εβραίοι Σιωνιστές, λόγω της κακοκαιρίας και τον σκότωσαν. Μέσα στο φρέαρ του Ιακώβ, μεταξύ του ναού και του θυσιαστηρίου. Όπως φόνευαν ακαι πάλι οι Εβραίοι τον πατέρα του τιμίου Προδρόμου. Την ώρα που έκανε τον εσπερινό, εκείνη την ώρα όρμησαν και τον σκότωσαν με το τσεκούρι κτυπώντας τον στο πρόσωπο και στο δεξί χέρι, κόβοντας τα δάκτυλά του και πετώντας μια χειροβομβίδα. Η δολοφονία έγινε στις 5 το απόγευμα, όταν ήταν τελείως μόνος του.

§         Μετά το μαρτυρικό τέλος του αγίου, το σκήνωμά του παρέμεινε για κάποιες ημέρες εύκαμπτο, ενώ στην ανακομιδή του λειψάνου του, μετά από τέσσερα χρόνια, το 1983, βρέθηκε άφθαρτο  και ευωδιάζον. Και όλα αυτά μαρτυρούν την άνωθεν παρρησία όπου βρήκε. Το μαρτυρούν επίσης τα πολλά θαύματα και οι εμφανίσεις του σε ευλαβή πρόσωπα που τον επικαλούνται.      

§         Σήμερα, ττον τόπο του μαρτυρίου του έχει αναγερθεί ένας περικαλλής Ναός. Το Αύγουστο του 2008 το σκήνωμα του αγίου μεταφέρθηκε στον Ναό αυτό και τοποθετήθηκε στο νότιο κλίτος του, ενώ στις 29 Νοεμβρίου 2009 έγινε από τη σύνοδο του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων   και η επίσημη Αγιοκατάταξή του.

           Η αγία λάρνακα που φιλοξενεί το άφθαρτο λείψανο του Αγίου Ιερομάρτυρος Φιλουμένου 

§       Προ ολίγων ετών επισκεφθήκαμε την πατρίδα του την Ορούντα της Κύπρου και μεταφέραμε στο Βόλο και συγκεκριμένα στον Ιερό μας Ναό την Ιερά του εικόνα.  Η χαρά και η ευλογία αυξήθηκε ακόμη περισσότερο,  όταν μετά από παράκλησή μας  η Ιερά Μονή του Αγ. Λαζάρου στην Αγία Γή μας απέστειλε (τον Νοέμβριο 2009), ένα μέρος του αιματοβαμμένου ράσου που φορούσε την στιγμή του μαρτυρίου του, αλλά και μια μικρή ποσότητα από το μαρτυρικό του αίμα. Αυτές οι δύο ευλογίες, αγαπητοί μου, φυλάσσονται σε μια ξύλινη λειψανοθήκη στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου και την ημέρα της ιεράς μνήμης του εκτίθενται προς προσκύνηση.

§   Ας ευχηθούμε, οι πρεσβείες και η βοήθεια του Αγίου Φιλουμένου να μας συνοδεύουν πάντοτε, για να αξιωθούμε κι εμείς της επουρανίου Βασιλείας που αξιώθηκε κι εκείνος.

Τετάρτη, 27 Νοεμβρίου 2013

Εκδηλώσεις στη μνήμη του Αγίου Φιλουμένου στο Βόλο

Η εικόνα του Αγίου Ιερομάρτυρος Φιλουμένου του Κυπρίου

στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Βόλου

Την μνήμη του νεοφανούς Αγίου Ιερομάρτυρος Φιλουμένου του Κυπρίου θα τιμήσει η Τοπική Εκκλησία της Δημητριάδος την Πέμπτη 28 Νοεμβρίου, με επίκεντρο τον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου Βόλου.

Σύμφωνα με το πρόγραμμα, στις 5 μ.μ. θα τελεστεί ο Εσπερινός, αρτοκλασία  και  Ιερά Παράκληση του Αγίου Φιλουμένου. Στις 8.30 μ.μ. θα τελεστεί  η ακολουθία  του μικρού Αποδείπνου  και  οι  χαιρετισμοί  προς  τον  Άγιο  Ιερομάρτυρα  Φιλούμενο.  Την  Παρσκευή 29η  Νοεμβρίου  θα  τελεστεί πανηγυρική θεία λειτουργία και αρτοκλασία 

Ο Άγιος Φιλούμενος, υπήρξε Κληρικός του Πατριαρχείου των Ιεροσολύμων και διακονού- σε στο προσκύνημα  Φρέαρ  του  Ιακώβ,  όπου  βρήκε  μαρτυρικό  θάνατο  από  φανατι-κούς Εβραίους Σιωνιστές στις 29 Νοεμβρίου 1979. Τριάντα χρόνια αργότερα, στις 29 Νο-εμβρίου 2009 το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων αποφάσισε την Αγιοκατάταξή του.

Το Συναξάρι του Αγίου Φιλουμένου

Ο Άγιος Φιλούμενος ήταν γέννημα και θρέμμα της Κύπρου και καταγόταν από το χωριό Ορούντα. Γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1913 στη Λευκωσία. Από μικρό παιδί ζούσε ζωή οσιακή, αφού οι ευλαβείς γονείς του Γεώργιος και  Μαγδαληνή Χασάπη και η ευλογημένη γιαγιά του Αλεξάνδρα τον μύησαν από πολύ νωρίς  στη νηστεία, στον τακτικότατο εκκλησιασμό, στη μελέτη της Αγίας Γραφής και των βίων των Αγίων.

Ιδιαίτερα του άρεσε να διαβάζει τον βίο του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου, του οποίου η βιωτή τόσο τον είχε θέλξει, ώστε άναψε μέσα του την επιθυμία της ολοκληρωτικής αφιερώσεως στο Θεό. Έτσι, όταν ήταν μόλις 14 χρόνων, έφυγε, μαζί με τον δίδυμο  αδελφό του για το μοναστήρι του Σταυροβουνίου της Κύπρου. Εκεί παρέμεινε για πέντε χρόνια κάνοντας υπακοή στον Ηγούμενο και τους πατέρες της Μονής και εντρυφώντας στις αρετές της κατά Θεόν μοναχικής ζωής.

Στη συνέχεια το Πανάγιο Πνεύμα τον οδήγησε στη Αγία Πόλη των Ιεροσολύμων, όπου εντάχτηκε στην Αγιοταφική Αδελφότητα. Ως μοναχός ζούσε με πολλή άσκηση, αυστηρή νηστεία, με ακρίβεια στην τέλεση των Ι. Ακολουθιών, την ελεημοσύνη, τη μελέτη,  την υπακοή και τη διακονία του συνανθρώπου. Κατά την παραμονή του στους Αγίους Τόπους, ο Άγιος υπηρέτησε με αυτοθυσία ως ηγούμενος σε πολλά προσκυνήματα, με τελευταίο το Φρέαρ του Ιακώβ, όπου εκεί τον αξίωσε ο Θεός  να λάβει και του μαρτυρίου τον στέφανο.

Στις 29 Νοεμβρίου του 1979 είχε πολλή βροχή, αστραπές, βροντές, χαλασμός Κυρίου όλη τη μέρα. Τότε βρήκαν την ευκαιρία κάποιοι φανατικοί Εβραίοι Σιωνιστές, λόγω της κακοκαιρίας και τον σκότωσαν. Μέσα στο φρέαρ του Ιακώβ, μεταξύ του ναού και του θυσιαστηρίου. Όπως φόνευαν και πάλι οι Εβραίοι τον πατέρα του Τιμίου Προδρόμου. Την ώρα που έκανε τον Εσπερινό, όρμησαν και τον σκότωσαν με τσεκούρι κτυπώντας τον στο πρόσωπο και στο δεξί χέρι, κόβοντας τα δάκτυλά του και πετώντας μια χειροβομβίδα. Η δολοφονία έγινε στις 5 το απόγευμα, όταν ήταν τελείως μόνος του.

Μετά το μαρτυρικό τέλος του Αγίου, το σκήνωμά του παρέμεινε για κάποιες ημέρες εύκαμπτο, ενώ στην ανακομιδή του λειψάνου του, μετά από τέσσερα χρόνια, το 1983, βρέθηκε άφθαρτο  και ευωδιάζον. Και όλα αυτά μαρτυρούν την άνωθεν παρρησία όπου βρήκε. Το μαρτυρούν επίσης τα πολλά θαύματα και οι εμφανίσεις του σε ευλαβή πρόσωπα που τον επικαλούνται.     

Σήμερα, τον τόπο του μαρτυρίου του έχει αναγερθεί ένας περικαλλής Ναός. Το Αύγουστο του 2008 το σκήνωμα του Αγίου μεταφέρθηκε στον Ναό αυτό και τοποθετήθηκε στο νότιο κλίτος του, ενώ στις 29 Νοεμβρίου 2009 έγινε από τη σύνοδο του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων   και η επίσημη Αγιοκατάταξή του.

Στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Βόλου φυλάσσεται Ιερά Εικόνα του Αγίου και ένα μέρος του αιματοβαμμένου ράσου που φορούσε την στιγμή του μαρτυρίου του, αλλά και μια μικρή ποσότητα από το μαρτυρικό του αίμα.