Άγιος Συμεών, επίσκοπος Ιεροσολύμων

Σύμφωνα με τήν παράδοση της Εκκλησίας, ο άγιος Συμεών ήταν ένας από τους τέσσερεις γιους που απέκτησε ο άγιος Ιωσήφ ο Μνήστωρ από προηγούμενο γάμο και γιά τον λόγο αυτό εχει τήν προσωνυμία, σύμφωνα με τα εβραϊκά ήθη της εποχής, «αδελφός του Κυρίου». Μετά τό μαρτύριο του άγιου Ιακώβου (62) καί τήν άλωση των Ιεροσολύμων άπό τους Ρωμαίους (70), οι χριστιανοί πού είχαν καταφύγει στήν Πέλλα τοποθέτησαν τον Συμεών διάδοχο του Ιακώβου στον θρόνο της Μητρός των Εκκλησιών. Έχοντας καταστεί ο ίδιος ναός του Άγιου Πνεύματος, με θείο ζήλο κατακρήμνιζε τά ιερά τών ειδώλων καί οδήγησε Εβραίους καί εθνικούς στο φώς τής Θεογνωσίας, καταφρονώντας κινδύνους καί διώξεις.
Κατά τήν διάρκεια του διωγμού του Τραϊανού (περί τό 106), όταν, με διαταγή τού ύπατου Αττικού, διώκονταν όχι μόνον οι χριστιανοί άλλα καί όλοι οι απόγονοι τού Δαυίδ, κάποιοι αιρετικοί τούς οποίους είχε πολεμήσει κατήγγειλαν στους Ρωμαίους τον άγιο ιεράρχη, ο όποιος επί είκοσι έ’ξι (ή είκοσι τρία) χρόνια είχε ποιμάνει τό ποίμνιο του. Υποβλήθηκε σέ κάθε λογής βασανιστήρια, επί πολλές ήμερες, επιδεικνύοντας τόσο θάρρος, ώστε ο ύπατος καί οι περί αυτόν αναρωτήθηκαν πώς τό γερόντιο εκείνο, πού ήταν ηλικίας εκατόν είκοσι ετών, μπορούσε νά αντέχει τέτοια μαρτύρια. Τον καταδίκασαν παρ’ όλ’ αυτά νά σταυρωθεί καί με τήν χαρά ότι εμιμείτο τον Κύριο, ο άγιος Συμεών έξεδήμησε γιά νά λάβει στόν ουρανό τον καλλίνικο στέφανο του μαρτυρίου. Τον διαδέχθηκε στον επισκοπικό θρόνο ό Ίούστος, Ινας έξ Εβραίων χριστιανός.
Πηγή: Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Εκδόσεις Ίνδικτος