ΒΙΟΣ - ΠΟΛΙΤΕΙΑ

ΒΙΟΣ  -  ΠΟΛΙΤΕΙΑ

 

ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ

ΜΑΡΙΝΗΣ

ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΗΣ

«ΘΗΣΕΙΟΥ» ΑΘΗΝΩΝ

1967

          H δράσις του Σατανά

Οταν είδε ο φθονερός διάβολος ότι ο υπηρέτης του, ο άρχων της πόλεως, δεν κατώρθωσε να νικήσει μία τρυφερή κόρη και να την αναγκάση να προσκυνήση τους Δαίμονας, θέλησε να δοκιμάσει ο ίδιος μήπως την νικήση. Μεταμορφώθηκε σε σχήμα μεγάλου και φοβερού δράκοντος και παρουσιάστηκε μπροστά της.

‘Εβγαζε φωτιά και φλόγες από το στόμα και τα μάτια του, τα δόντια του άσπρα και η γλώσσα κόκκινη σαν αίμα, σφύριζε δυνατά και έκαμνε κινήσεις και σχήματα φοβερώτατα για να τρομάξει τους πάντας.

Η Αγία όμως δεν φοβήθηκε και δεν έπαυσε την προσευχήν από την οποίαν προσπαθούσε να την εμποδίση ο μισόκαλος και παμπόνηρος διάβολος. Και όταν είδε ότι δεν δειλίασε, αλλά προσηύχετο άφοβα, έτρεξε επάνω της και αφού πλάτυνε το στόμα του και την κοιλία του άρχισε να την καταπίνη.

Η Αγία όταν είδε ότι την κατάπιε εως την μέση προς στιγμήν ετρόμαξε, ευθύς όμως επικαλουμένη το όνομα του Σωτήρος Χριστού έκαμε σταυρό με το δεξί της χέρι στα σπλάχνα του Δράκοντος και ο σταυρός έσχισε την κοιλιά του σαν σπαθί δίστομο.

Και ο μεν δράκων αφού σχίστηκε στη μέση, έγινε άφαντος, η δε Μάρτυς έμεινε αβλαβής και έχαιρε ψάλλουσα προς τον Θεό δοξολογίας και νικητήρια. Αλλά ο δαίμων δεν ησύχασε και δεν έπαυσε τας μηχανουργίας του και θέλησε να δοκιμάση και με άλλο τρόπο να πολεμήσει την μάρτυρα. 

Μετασχηματίσθηκε σε άνθρωπο ο μισάνθρωπος, έγινε μαύρος σαν Αιθίοπας και τέλος παρουσιάσθηκε σαν μαύρος σκύλος.

Η Μάρτυς άρπαξε αυτόν από τις τρίχες και με ένα σφυρί, πεταμένο κάπου εκεί, που βρήκε, τον κτύπησε στο κεφάλι και στην ράχι όπου τελείως τον αχρήστευσε.

Εως εδώ ήσαν τα μαρτύρια της Αγίας από το Σατανά τα οποία επέτρεψεν ο Κύριος να δοκιμάση δια να αποδειχθή το μεγαλείον της Αγίας και η μοχθηρότης αλλά και το ανίσχυρον του Διαβόλου.

Σημείωση συντάκτη της ιστοσελίδας

Τα πολύ παλιά τα χρόνια ο Θεός μιλούσε απευθείας με τους ανθρώπους της Φυλής του Αδάμ ...στην κυριολεξία.

Στην αρχή  Τον άκουγαν η  συνομιλούσαν μαζί Του και έβλεπαν τα αποτελέσματα της δυναμής του ταυτόχρονα. Η επέμβαση του Θεού απευθείας στους ανθρώπους της Παλαιάς Διαθήκης ηταν κάτι συχνό.

Ηταν τότε που κάποιοι άνθρωποι ζούσαν ακόμα και 800 χρόνια. Οι νόμοι της Φύσης  και της ζωής στην Γή  ήταν διαφορετικοί . Τα πάντα ήταν στα χέρια του Θεού μας. Αγιοι δεν υπήρχαν ακόμα. Η ημερα που θα έφθανε στην ζωή η Παναγία μας απείχε  πολλές δεκάδες  αιώνες . Απόστολοι , Μάρτυρες και Διδάσκαλοι θα εμφανίζονταν ακόμα πιο αργά. Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός ήταν δίπλα στον  Θεό μας αλλά οι  άνθρωποι δεν τον γνώριζαν . Ουτε και θα μπορούσαν να Τον  κατανοήσουν ακόμα . Η Εβραική Φυλή  με δυσκολία μπορούσε να κατανοήσει  10 απλές σε σύνταξη Εντολές. Ακόμα και  οι Προφητείες  ήρθαν αιώνες πολλούς μετά. Ο λαός του Θεού ήταν  χωρίς σοφία και χωρίς  πίστη . Μονοι μας  ήμασταν με τον Δημιουργό μας να μας προστατεύει σαν τον βοσκό με τα  πρόβατα, και τον Σατανά που μας θεωρούσε χαμένους απο γέννα.

Οι άλλοι λαοί στερημένοι εντελώς απο την ευλογία του πραγματικού Θεού απλά ζούσαν για να πεθάνουν . Ειχαν ήδη παραδοθεί στον Αρχοντα του Κόσμου των Ανθρώπων. Η πτώση του ανθρώπου σχεδόν τον καταδίκασε σε αιώνιο χαμό.

Σε κάποια χρονική στιγμή ο Θεός μας αποφάσισε να δώσει σε κάποιον μια δεύτερη ευκαιρία και ευλόγησε αυτόν και τους απογόνους του. Η σωτηρία του Νώε  ήταν το ξεκίνημα αυτής της δεύτερης ευκαιρίας. Οι πιθανότητες ελάχιστες για σωτηρία και αποκατάσταση του ανθρώπου στην θέση του δίπλα στον Δημιουργό. Οι Εβραίοι βοσκοί για εκατοντάδες χρόνια προσπαθούσαν με Θεικές παρεμβάσεις έστω και να αναγνωρίσουν πάλι τον πραγματικό Θεό.

Μέχρι που ήρθε στην γή ο Χριστός. Ο άνθρωπος - Θεός. Ο άνθρωπος που νίκησε τον Σατανά στο στρατόπεδο του.  Ο άνθρωπος που πόνεσε ,μάτωσε, νευρίασε , έδειρε , καταράστηκε και συγχώρεσε. Ο άνθρωπος που κουβάλησε στην πλάτη του Χιλιάδες χρόνια αμαρτιών - λαθών και ανομημάτων. Εκείνος  που γεννήθηκε  και πέθανε  σαν απλός άνθρωπος ώστε  να ζεί αιώνια σαν  Θεός.

Στα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού βιβλία δεν υπήρχαν. Θρησκεία δεν υπήρχε . Υπήρχε Πίστη και διήγηση . Ο Χριστός ήταν ο κυνηγημένος Θεός ανθρώπων  απλών και αδυνάτων. Τότε η θυσία και τα μαρτύρια ήταν πράξη θέωσης και κάθαρσης. Το παράδειγμα του Χριστού έδειχνε τον σίγουρο δρόμο. Η μετάβαση απο το φθαρτό στο αιώνιο περνούσε μέσα απο το Μαρτύριο. Δεν υπήρχαν άλλες επιλογές .

Η δύναμη του μαρτυρίου υπέρ πίστης του αληθινού Θεού μας ειναι απίστευτη και ακατάλυπτη. Να την βιώσει κανείς μπορεί μόνο , οχι να την κατανοήσει.

Συχνά ο Κύριος μας έστελνε τους Αρχαγέλλους Του για να στηρίξουν τον Μάρτυρα στον αγώνα του. Ηταν οι εποχές που γέμιζαν τα Ουράνια μικρούς Χριστούς. Ο Θεός μας, μεγάλωνε συνεχώς τα όρια του Παραδείσου καθώς χιλιάδες άνθρωποι θυσίαζαν την ζωή τους υπέρ της Πίστης του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Λίγο πριν την θυσία του Χριστού μας στις μονές του Παραδείσου απουσίαζαν οι χιλιάδες των Μαρτύρων και των Αγίων μας. Τα Ιερά δώματα ήταν σχεδόν άδεια. Μα θα γέμιζαν σύντομα.

Ο Θεός της Παλαιάς Διαθήκης , ο Θεός μας τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες ειχε ήδη πάψει να συναναστρέφεται απευθείας με τους ανθρώπους. Υπήρχε τώρα το θείο παράδειγμα, ο Κύριος μας και η Παναγία μας. Υπήρχαν ήδη Μάρτυρες και Απόστολοι. Υπήρχε η νέα Ταξη πραγμάτων και ο Σατανάς έχανε καθημερινά εκείνους που μέχρι τότε θεωρούσε  καταδικασμένους ...απο γέννα.

Η θυσία της αγαπημένης Μαρίνης ήταν μια εντελώς νέα τρομακτική απώλεια για τον Σατανά. Η στάση της έφερε χαρά στους Ουρανούς . Η νίκη θα ήταν μεγάλη. Η Μαρίνα τα είχε όλα. Οτι δεν είχε της το έταζαν οι άρχοντες. Η Θυσία της ήταν ενάντια σε κάθε λογική. Η Μαρίνα αντιπροσώπευε την νέα γενιά που τα είχε όλα αλλά για άγνωστο λόγο αποφάσιζε να τα θυσιάσει χωρίς αντάλλαγμα.

Οι δίοδοι προς την θέωση και την σωτηρία, τελικά  ειναι ελάχιστοι, δυσεύρετοι και δυσπρόσιτοι. Ακόμα και αν βρεθεί η δίοδος προς την σωτηρία αναγκαστικά και αναπόφευκτα πρέπει να περάσει κανείς μέσα απο τον πόνο και την στέρηση.