Θαύματα Αγίου Ιερομάρτυρος Παρθενίου Επισκόπου Λαμψάκου (2ο μέρος)

           

Ε. Μια συγκλονιστική μαρτυρία
Σαν πρώτο θαύμα απαλλαγής από τη φοβερή νόσο του καρκίνου, παραθέτουμε τη γεμάτη περιπέτειες μαρτυρία του κ. Στέφανου Στεφάνου,συνταξιούχου ναυτικού, που κατοικεί στον Πειραιά και κατάγεται από την Άνδρο. Ο ίδιος μας έγραψε την ιστορία του και εμείς την καταχωρούμε χωρίς καμμία αλλαγή.
Ποιος άνθρωπος στον κόσμο αυτόν δεν πόνεσε ψυχικά και σωματικά; Και ποιος δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να ρωτήσει γιατί ο πόνος στον κόσμο. Ο ουρανός δεν είναι πάντα ξάστερος και το πέλαγος δεν είναι πάντα γαλήνιο. Τον ουρανό τον σκεπάζουν σύννεφα βαρειά και μαύρα και ξεσπούν τρομερές νεροποντές και καταιγίδες. Τα ολόμαυρα σύννεφα του πόνου και οι καταιγίδες των δακρύων τον κατακλύζουν.
Τέτοιες καταιγίδες πέρασε και ο ομιλών με τις ασθένειες του καρκίνου. Παραμονές Χριστουγέννων 1982 διεγνώσθη όγκος στο παχύ έντερο μεγάλος. Τότε επισκέφθηκα τον μακαριστό πατέρα Πορφύριο, ο οποίος με ενίσχυσε και μου είπε: «να πας να εγχειρισθής και θα γίνης καλά».
3.1.1983 έγινε η εγχείρησις στο παχύ έντερο και η ιστολογική εξέτασις έδειξε κακοήθη καρκίνο.
Τον Μάρτιο του 1984 παρουσιάζεται όγκος στον αριστερό πνεύμονα. Εγχειρίσθηκα 21 Μαρτίου, μου αφαιρέσανε τον μισό αριστερό πνεύμονα και η ιστολογική εξέτασις έδειξε καρκίνο εκ μεταστάσεως εκ του έντερου.
Τον Οκτώβριο του ιδίου έτους 1984, παρουσιάζεται στο δεξιό πνεύμονα όγκος, εγχειρίσθηκα και πάλι˙ η ιστολογική έδειξε μετάσταση εκ του έντερου.
Τον Δεκέμβριο του 1987 κάνοντας Check up, αξονικές τομογραφίες κ.λπ. βρέθηκα και πάλι κτυπημένος στον δεξιό πνεύμονα.
Χειρουργήθηκα, η ιστολογική έδειξε και πάλι μετάσταση εκ του έντερου, κακοήθης καρκίνος.
Τότε όμως, προ της τρίτης εγχειρίσεως, όταν μου ανηγγέλθη ότι ο δεξιός πνεύμων πάλι παρουσιάζει όγκον καρκίνου και ότι, εάν δεν εγχειρισθώ συντόμως, εντός τριών μηνών θα επέλθη ο θάνατος.
Ήμουν τότε στο Λονδίνο και τόσο πολύ ελυπήθην από αυτόν τον ψυχικόν πόνον φεύγοντας από το γραφείον του ιατρού και πηγαίνοντας πεζός στο ξενοδοχείον, επότισα δια των δακρύων μου τους δρόμους του Λονδίνου λέγοντας:
Θεέ μου, δεν χρειάζεται να βρέξης, εγώ επότισα με τα δάκρυα μου το Λονδίνο.
Εφοβήθην όμως την τρίτη εγχείρηση πνεύμονος και ο ιατρός πνευμονολόγος Stephen Spiro University College επέμενε να γίνη και αυτή η εγχείρησις από τον χειρούργον Peter Goldstraw εις Brompton Hospital.
Ο χειρούργος Peter Goldstraw μας είπε ότι η εγχείρησις θα χρειασθή 5 με 6 ώρες. Μετεφέρθην στο χειρουργείον προς εγχείρησιν και σε μία και μισή (1 1/2) ώρα εβγήκε ο χειρούργος και είπε στην σύζυγόν μουFinish.
Εκείνη ετρόμαξε ότι η με έραψε χωρίς να με εγχειρήση η πέθανα.
Αλλά ο χειρούργος Peter Goldstraw διεθνούς φήμης χειρούργος πνευμόνων την καθησύχασε λέγοντας:
«Η εγχείρησις έγινε πολύ καλά αλλά εμένα, λέει ο γιατρός, όσο χειρουργούσα τα χέρια μου έφευγαν και δεν κατάλαβα πως τελείωσε τόσο γρήγορα η εγχείρησις».
Ο Μεγάλος Θεός έστειλε τον Αγιόν Του και Αυτός ο Άγιος με χειρούργησε. Ήτο πάλι κακοήθης καρκίνος εκ μεταστάσεως.
Σε ένα χρόνο πάλι, ακριβώς Δεκέμβριος του 1988,ξανά άλλη επέμβαση πάλι στο δεξιό πνεύμονα. Καρκίνος κακοήθης εκ μεταστάσεως από το έντερο. Στην τετάρτη εγχείρηση θα χρειασθή μου είπαν 15 ημέρες νοσοκομείον αλλά, λόγω των Χριστουγέννων που φεύγει το προσωπικό και λόγω ότι πήγαινα καλά στην εγχείρηση, στις 6 ημέρες με έβγαλαν και πήγα στο ξενοδοχείον και έτσι έγιναν μία εγχείρησις στα έντερα και 4 εγχειρήσεις στους πνεύμονες.
Αν και έχει μείνει ο αριστερός πνεύμονας μισός και ο δεξιός τρεις φορές εγχειρισμένος, ζω από την τελευταία εγχείρησιν με την βοήθεια του Θεού 10 χρόνια χωρίς να έχω δύσπνοιες. Παρ’ όλο που η δύναμις των πνευμόνων είναι πάρα πολύ πεσμένη.
Φωνάζω όμως και εγώ σαν τον Μπετόβεν: «Πάνσοφε Θεέ, δώσε ο,τι θέλεις, είτε ευχάριστο είτε δυσάρεστο, φτάνει να προέρχεται από το χέρι σου».
Και είη το όνομα Κυρίου ευλογημένο, ως μου υπέδειξε ο μακαριστός πατήρ Ιάκωβος Τσαλίκης της Ιεράς Μονής Οσίου Δαβίδ, καθώς και Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν. Εν ημέρα θλίψεώς μου τον Θεό εξεζήτησα και δια τούτο όχι μόνον θα τον εκζητώ αλλά και θα τον ομολογώ.
Τα θαύματα έγιναν το ένα κατόπιν του άλλου:
Δια των Αγίων Παρθενίου Επισκόπου Λαμψάκου του Θαυματουργού, του οποίου η Εκκλησία ευρίσκεται εις Λύρειον Ίδρυμα Μάτι Αττικής.Ο Άγιος Παρθένιος εορτάζει 7 Φεβρουαρίου ο οποίος και είναι ο προστάτης Άγιος δια τον καρκίνον.
Το δεξί χέρι του Αγίου Παρθενίου ευρίσκεται εις Ιεράν Μονή Αγίου Νικολάου Ανδρου το οποίο πολλές φορές προσκύνησα.
Δια πρεσβειών του Αγίου Νεκταρίου, Αγίου Παταπίου,Οσίου Δαβίδ Ευβοίας, Αγίου Εφραίμ Νέας Μάκρης, τους οποίους όλους παρακάλεσα δια των προσευχών μου. Και δια των προσευχών του Πνευματικού μου Πατέρα,αειμνήστου Γρηγορίου Μητροπολίτου Καστοριάς. Δια προσευχών του πατρός ΣωφρονίουEssex Αγγλίας, του πατρός Πορφυρίου, του πατρός Ιακώβου Τσαλίκη και του πατρός Παϊσίου Αγίου Όρους.
Αυτή την στιγμή ευρίσκομαι εν τη ζωή, αν και οι γιατροί είχαν αποφανθή ότι δεν θα ζήσω. Διότι τρίτη και τέταρτη εγχείρησις καρκίνου στους πνεύμονες δεν είχε γίνει σε κανένα διεθνώς.
Ο πατήρ Πορφύριος και ο πατήρ Σωφρόνιος κάθε φορά που τους επισκεπτόμουν μου έλεγαν «θα γίνης καλά».
Πέρασαν 10 χρόνια από την τελευταία εγχείρηση και με την βοήθεια του Θεού η ασθένεια εσταμάτησε.
Εγώ όμως δεν σταμάτησα να επικαλούμαι την βοήθεια του Θεού, της Παναγίας και των Αγίων και του Αγίου Παρθενίου που είναι άγιος του καρκίνου. Προ 4 ετών πηγαίνοντας στο Λονδίνο δια εξετάσεις ο ιατρός εδάκρυσε,όταν με είδε και είπε: «δεν ήλπιζα να σε ξαναδώ».
Πράγματι, όλα αυτά που διαβάσαμε είναι περισσότερο από συγκλονιστικά. Ο κύριος Στέφανος μετά από τοσες περιπέτειες ζει θαυματουργικά, απαλλαγμένος τελείως από τον καρκίνο ήδη από το 1988, παρ’όλο που οι γιατροί του Λονδίνου όπου έγιναν όλα τα χειρουργεία δήλωναν στη σύζυγο του, κ. Γαρυφαλλιά· «δεν πρόκειται να ζήσει, σύντομα θα επέλθει ο θάνατος, γιατί δεν είναι δυνατόν μόνο τέσσερα κύτταρα να ξέφυγαν. Να δούμε πόσα άλλα θα ξέφυγαν και που πήγαν και φώλιασαν». Και όμως ζει και μάλιστα χωρίς αναπνευστικά προβλήματα. Γεμάτος δε ευγνωμοσύνη προς τον άγιο έκτισε και το εκκλησάκι του στο Λύρειο Ίδρυμα, στο Μάτι Αττικής, αφού ζήτησε άδεια από τον τότε Μητροπολίτη Αττικής, αείμνηστο Δωρόθεο, ο οποίος, όταν πληροφορήθηκε το θαύμα του Αγίου Παρθενίου, συγκινήθηκε πολύ και έδωσε την συγκατάθεση του.
Θεραπεύει την πνευμονία
Ο ΘΕΟΦΟΡΟΣ Άγιος Παρθένιος δεν εκδιώκει μόνο δαίμονες, αλλά «ο λαμπρός εωσφόρος των θαυματουργημάτων», «θαυμάτων πλήθει εμπρέψας», απλώνει τη θαυματουργική του δράση σε όλες τις ασθένειες και αναδεικνύεται «των πασχόντων προστάτης και θλιβομένων θερμός αντιλήπτωρ».
Η κυρία Κυριακή Βερτοπούλου, κάτοικος Ζωγράφου,μας διηγήθηκε ένα θαύμα που της έκανε ο Άγιος Παρθένιος την εποχή ακόμη που κτιζόταν το εκκλησάκι του στο Λύρειο Ίδρυμα.
Αρρώστησε πολύ τότε η κυρία Κυριακή από βαριά πνευμονία. Η κατάστασή της ήταν πολύ σοβαρή και γινόταν ακόμη πιο σοβαρή,επειδή στα είκοσι τρία χρόνια της είχε προσβληθεί από φυματίωση και έχασε τον ένα της πνεύμονα. Ετσι, παθαίνοντας πνευμονία, κινδύνεψε ακόμα και η ζωή της.Δεν μπορούσε καθόλου να αναπνεύσει, μελάνιαζε ολόκληρη, έμενε γι΄ αυτόνοσηλευότανστοΣισμανόγλειοΝοσοκομείοανέπνεε μόνο με τη βοήθεια οξυγόνου. Ο σύζυγός της, που επισκέφθηκε το Λύρειο Ίδρυμα,γνώρισε κάποιον, από τον οποίο πληροφορήθηκε για τη θαυμαστή θεραπεία του από τον καρκίνο, καθώς και για το εκκλησάκι του Αγίου Παρθενίου που κτιζόταν εκεί. Οταν πήγε στο Σισμανόγλειο να δει τη γυναίκα του, της διηγήθηκε όλα όσα έμαθε. Εκείνη,βρισκόμενη σε απελπιστική κατάσταση, συγκινήθηκε από το μεγάλο θαύμα, έκλαψε και θέλησε να παρακαλέσει τον Άγιο να σπλαγχνισθεί και αυτήν και να την απαλλάξει από τη βασανιστική αρρώστια, χαρίζοντάς της τη ζωή.
Τον επικαλέστηκε θερμα· «καλέ μου Άγιε, που κάνεις τόσο μεγάλα θαύματα, κάνε με και μένα καλά και θα φέρω στο εκκλησάκι σου ένα καντήλι»!
Τι ήταν εκείνο; Αμέσως έγινε καλά και βγήκε από το νοσοκομείο. Οι γιατροί που την είχαν ξεγραμμένη θαύμασαν, έμειναν εκστατικοί,απόρησαν πως έγινε αυτό. Η κατάστασή της ήταν τόσο σοβαρή που υπολόγιζαν ότι,εάν κατάφερνε να επιβιώσει, θα χρειαζόταν τουλάχιστον δύο μήνες θεραπεία μέσα στο νοσοκομείο. Και όμως, στις ημέρες βγήκε με την επέμβαση του Αγίου.
Η κ. Κυριακή από τότε είναι τελείως καλά. Αναπνέει χωρίς κανένα πρόβλημα και ανεβαίνει επάνω στον Άγιο με τόση ευκολία, όπως χαρακτηριστικά μας είπε, «σαν μικρό κοριτσάκι». Ετσι ανέβηκε, και όταν την έκανε καλά, κρατώντας το τάμα της στα χέρια.
Ο Άγιος Παρθένιος τώρα είναι πια προστάτης και βοηθός της σε κάθε δύσκολη ώρα. Αυτόν επικαλείται και δεν αργεί να «ακούσει»την απάντησή του, να δει τη βοήθειά του…
Πηγή: Μαρίας Μελετίου-Μακρή, Φιλολόγου, Ο θεραπευτής των ασθενειών του αιώνα μας Άγιος Παρθένιος Λαμψάκου, Αθήνα 2010, σελ. 71-72.
Αναδημοσίευση από: Θησαυρός Γνώσεων & Ευσεβίας